Çöl, insanın evrede sonsuzluk duygusunu aradığı yerdir, tıpkı denizler gibi… Bir de gök var ama oraya ulaşmak ve semada kalıcı olmak biz ölümlülerin harcı değil. Bu yüzden çöl ve denizleri cesaretle keşfederken, gökyüzünün sırlarını ölümsüz ruhlara teslim etmişiz.
Rubülhali Çölü‘nün uçsuz bucaksız boşluğu sonsuzluk duygusunu en yakından hissedebildiğim ender yerlerdendi. Zaman ve mekan içinde ne kadar küçük, ne kadar önemsiz ve bir o kadar da tek başıma olduğumu bir kez daha hatırlatıyordu.
Eski zaman tacirleri zenginlik arayışı için çıktıkları meçhul yolculuklarına bu çöle uğramadan devam etmeye özen gösterdi. Çünkü burada hayata ve inançlarına dair hiçbir belirti yoktu.
Kumların yeryüzünden silip yok ettiği bazı gizemli şehirler vardı orada. Bu mekanları aramaktan hiç vazgeçmediler. Bunlardan birine İrem (Ubar) deniyordu. Yapılan tüm girişimler sonuçsuz kaldı, Kumun Atlantis‘ine kimse ulaşamadı. Çölün yuttuğu medeniyetlerden geriye iz kalmamıştı.
Rubülhali Çölü‘nü görenler o manzarayı asla unutamadı. Onlar, karşılarında uzanan alemi “başka bir dünya” olarak tanımladı. Çünkü bu çöl yeryüzündeki hiçbir bölgeye benzemiyordu. Yolu Rubülhali’ye düşenlerden biri de İngiliz gezgin Wilfred Thesiger‘dı. Yolculuklarını, 1959 yılında yayınlanan Arabian Sands adlı kitabında anlattı. Kitap, zaman içinde bölge hakkında yazılan başvuru kitabı oldu, klasik haline geldi.
Rubülhali’nin sonsuzluğa uzanan kum tepelerine bakarken Wilfred Thesiger’ı düşündüm, onun gözünden çölü izledim. “Hiç kimse burayı gördükten sonra hayatına eski rutininde devam edemez” diyen Wilfred Thesiger’in aklımdan çıkmayan bazı sözlerini hatırladım: “Bu acımasız topraklar insana hiç bir iklimin yapamayacağı büyüyü yapar. Yolu buraya düşenler bu büyünün etkisinden hayatları boyunca kurtulamaz. Kişiliğinin derinliklerinde oluşan bu iz geri kalan hayatı da şekillendirecektir.”
Çölde yaptığım yolculuktan unutamayacağım hatıralarla dönerken gördüklerim beynimin derinliklerine kazınmıştı. Bunlardan biri de dev bir kum tepesinin hemen önünde, hayata tutunmaya çalışan ağaçlardı. Çölün tuz tabakasıyla kaplı zemininde nasıl yaşadılar, bu sıcağa nasıl direndiler?
Rubülhali, onu keşfetmeye çalışan meraklıları kendisine davet eder. Bu açık davete verilecek yanıt hayatın akışını değiştirir.
